قانون اول تغییر ؛ مسئولیت پذیری
خیلی از ماها تصمیم میگریم زندگیمون رو تغییر بدیم، حالا کار نداریم به اینکه چی میشه این تصمیم رو میگیریم یا چی در ما این انگیزه رو ایجاد میکنه، امروزتصمیم میگیریم و پر انگیزه شروع میکنیم به یه سری از کارها، روز اول، روز دوم و..... در نهایت خسته میشیم و رها میکنیم. قسمت عمده ای از این خسته شدن به علت عوامل بیرونیه، حرکت میکنیم، میبینیم عالم و آدم در جهت عکس ما هستند، شرایط مهیا نیست، امکانات کمه، راه رسیدن دوره (جنگهای درونی و بیرونی شروع میشه که توی مقاله جنگ موفقیت در موردش صحبت کردیم) اُه ولش کن، بذار زندگیمو بکنم .......
مهمترین چیزی که باعث میشه توی راهت بمونی و ادامه بدی، مسئولیت پذیریه
یه استادی داشتم که خیلی خوب مسئولیت پذیری رو توضیح میداد، با یه سوال شروع کرد: " توی رابطه دو نفره تو چند درصد مسئولی؟ " بیشترین جواب 50% بود، چون رابطه دو طرفست پس به هر نفر در نهایت همینقدر میرسه، اما جواب فرای تصور خیلی از ماهاست. گفت: " توی رابطه دو نفره هر طرف 100% مسئول رابطه خودشه " هر کی توی زندگی خودش، توی اهداف خودش برای داشته های خودش و برای پذیرش تغییر 100% مسئوله.
افراد مسئولیت پذیر هر شرایطی خوب یا بد توی زندگیشون رو میپذیرن و با اونا کنار میان، اصلا مرحله اول مسئولیت پذیری پذیرشه، پذیرش هر آنچه امروز هست، پذیرش تغییر و پذیرش یا باور رویاها
امیدوارم با تمام وجود مسئولیت تک تک لحظه های زندگیتون رو بپذیرید تا بتونید به سمت تغییر قدم بردارید
قانون دوم تغییر؛ عشق
توی قانون اول گفتم اگر خواهان تغییری توی زندگیت هستی باید مسئولیت هر آنچه توی زندگیت هست، رویاهات و سختی رسیدن به رویاهات رو بپذیری.
قانون دوم تغییرعشق به هدف، باور یا خواسته هاته، اینکه چقدر برات مهمه، چقدر دوستش داری و چقدر براش هزینه میکنی. اگر عاشق خواسته هات نباشی، هر جا که خسته بشی کم میاری، هرجایی که فشاری ببینی عقب میشینی و مسیرت رو عوض میکنی.
باید عاشق دستیابی به خواسته هات و مسیر رسیدن به اونا باشی، با تمام وجود بخواهیشون و دست بردارش نباشی.این اینقدر مهمه که استادم میگفت: " اگر یه اشتیاق سوزان و عطش فراوان برای رسیدن به خواستت نداری، کلا رهاش کن "
عاشقا به اینکه چی میشه و چطور میشه هیچ کاری ندارن بلکه فقط به خواسته هاشون و علتی که اون رو میخوان فکر میکنن.
امیدوارم توی مسیری قدم بردارید که عاشقش باشید.
قانون سوم تغییر؛ ایمان
تا اینجا گفتم برای تغییر باید مسئولیت تمام و کمال زندگیت رو بپذیری، عاشق هدفت باشی و حالا ایمان. ایمان به چی؟!؟!؟! ایمان به خودت، ایمان به توانستن، ایمان به دستیابی، ایمان به رسیدن
ایمان از اطمینان و امنیت میاد، اگر به توانایی خودت ایمان نداشته باشی یا خودت رو لایق خواسته هات نمیدونی یا رسیدن رو سختتر از توانت و دستیابی رو غیر ممکن میدونی، در نتیجه تو ایمان به دستیابی نداری و خواستت رو برای خودت نمیدونی.
پس اگر شروع کردی یا میخوای برای تغییر زندگیت اقدام کنی، به نتایج خوب ایمان داشته باش. بدون که تو لایق بهترینها هستی و توانایی دستیابی به هر زندگی ای رو که بخوای داری.
بهت قول میدم ما به تنهایی برای رسیدن به تمام رسیدنی ها کافی هستیم.
امیدوارم سرشار از ایمان، قدرت و اعتماد به نفس باشی
نویسنده: محمدرضا مصلح
دیدگاه خود را بنویسید